یادگیری : تغییر نسبتا پایدار در رفتار که در نتیجه تمرین و تقویت حال می شود
شرطی شدن دو نوع است : کلاسیک و فعال
شرطی شدن کلاسیک :
هرگاه یک محرک شرطی(چراغ) همزمان با یک محرک غیر شرطی(غذا) بیاید پاسخی که به محرم غیر شرطی داده می شود بعد از مدتی حتی اگر محرک شضرطی به تنهایی بیاد آن پاسخ تکرار می شود .مثال همزمانی ظرف غذا و روشن شدن چراغ ، شرطی شدن کلاسیک در یادگیری نقش مهمی ایفاء می کند .
شرطی شدن فعال ( تقویت )
هر عاملی که به دنبال رفتار بیایید و باعث افزایش رفتار شود تقویت نامیده می شود .
تقویت دو نوع است : تقویت مثبت و تقویت منفی
تقویت مثبت : همان پاداش دادن است
تقویت منفی : یعنی حذف یک محرک آزار دهنده که در نهایت باعث تشویق فرد به انجام رفتای می شود مثل م کردن انجام تکالیف اضافی
قانون تاثیر :هنگامی که رفتار بخصوصی نتیجه لذا بخش داشته باشد آن رفتار ادامه پیدا می کند و اگر رفتاری نتیجه آزار دهنده داشته باشد آن رفتار کاهش پیدا می کند
تشویق : تشویق جهت تایی کودک به کار می رود به گونه ای که او احساس خوبی پیدا کند و به ادامه آن کار بپردازد نه به گونه ای که اتکا طفل به تشویق باشد یعنی هر وقت که تاییدش کردند ادامه دهد و هرگاه که تاییدش نکردند آن عمل را ترک نماید
نکاتی که در تشویق باید رعایت کنیم :
1- بهتر است صورت مالی به خود پیدا نکند یعنی نگوییم که در مقابل انجام کاری پول به او می دهیم
2- زیاده از حد نباشد
3- در به کارگیری لغات اسراف نکنیم چون عادی می شود
4- مکرر نباشد چون ارزش آ« از بین می رود
5- تشویق مطابق سن کودک باشد
برخی از شیوه های تشویق :
1-ابزار رضایت خاطر
2- دلجویی
3-نگاه توام با لیخند
4-کارت های آفرین

اگر همه فعالیت های کودک به خاطر تشویق مادئی و معنوی باشد کودک فردی وابسته پرتوقع و طلب کار بار می آید
تنبیه
لزوم تنبیه :
کودی که در برابر رفتار ناپسندش کنترلی نبیند لاقید خودنما و فاسد بار می آید .
هدف از تنبیه این است که فرد به خطای خویش واقف گردد اگر این کار را از طریق تذکر تشویق و تحسین بتوانیم انجام دهیم بهتر است .
پدر و مادر باید وجدان کودک را بیدار سازند چه بسیار از خطاها که به خاطر عدم آگاهی رخ می دهد
بنای تنبیه باید بر روی دوست ندارم یا کمتر دوست دارم نهاده شود
کودک باید با مفهوم دوست ندارم والیدن آشنا شود
انحراف های کودک باید با چهره ناراضی مربیان و والدین مواجه شود و والدین نشان دهد که از عمل او خرسند نیستند .
تنبیه اولین و تنها راه کنترل نیست بلکه وسیله ای احتیاطی است .تنبیه هنگامی به کار می رود که ارشادها ، نصایح ، مدارها و بی اعتنایی ها بی نتیجه بماند.
تنبیه گاهی می تواند به صورت تظاهر به کم محبتی باشد و به صورت سکوت یا ابراز بی اعتنایی با نشان دادن خشم و نفرت مربی به یک عمل باشد.
توسط انجمن فیلم سازی و کارگردانی
نکاتی که در تنبیه باید رعایت کنیم :
1- از تنبیه بدنی خودداری کنیم
2- تنبیه نباید به گونه ای باشد که کودک احساس نا امنی کند
3- با خشونت و قساوت همراه نباشد
4- چند خطای کودک جمع نشود و به یکباره تسویه حساب شود
5- تنبیه به صورت جبس کردن کودک در جای ترسناک نباشد
6- توام با تحقیر و مسخره کردن نباشد
7- قهر و رنجش را طولانی نکنیم
8- با حالت عاطفی مثبت باشد یعنی بداند که او را در عین تنبیه دوست داریم
9- همه با هم تنبیه انجام ندهند
10- علت تنبیه درست باشد ( در هر سنی مدل تنبیه فرق می کند)
11- حساب مشکلات زندگی از تنبیه کودک جدا شود

اثرات منفی تنبیه بدنی
1-حالت هیجانی منفی مثل ترس و وحشت در کودک به وجود می آورد
2-حالت پرخاشگری رابالا می برد
3-صدمه به دیگران را توجیه می کند
4-در تنبیه بدنی معمولا فرد یک رفتار نامطلوب را جایگیزین رفتار نامطلوب قبلی می کند
منبع : انجمن فیلم سازی و کارگردانی kARGARDANI.IR