آنتوان بارا(نویسنده سوری) در مورد امام حسین(ع)
من در باره زندگی و حرکت حسین (ع)بیشتر به بعد انقلابی شخصیت ایشان شیفته شده ام .
بعد دیگر شخصیت حسین که مرا شیفته خود کرده ، تواضع ایشان در کنار روح انقلابی است.
این دو خصیصه نمیتواند در یک شخص جمع شود .
او در عین عزت و آزادگی در برابر دشمنان ، تواضع خاض خود را داشت.
حیسن(ع) در قلب من است
کیهان 4/11/1385



آنتوان بارا مسیحی از امام حسین (ع)میگوید.
بارا: شما وقتي شيفته يك شخصيت تاريخي و ديني مي شويد، اين شيفتگي باعث مي شود زبانتان ناخودآگاه درباره او به حركت درآيد. ويژگي هاي حسين(ع) هر انسان مسيحي را به ياد ويژگي هاي پيامبرش عيسي(ع) مي اندازد كما اينكه ويژگي هاي امام علي(ع) چنين مي كند. اين فقط نظر ما مسيحيان نيست بلكه پيامبر(ص) به علي(ع) فرمود تو شبيه ترين انسانها به عيسي در افكار و روحانيت و معنويات هستي. عبارتي را كه شما ذكر كرديد بدين معني است كه بخاطر شدت شيفتگي، ما آرزو مي كنيم كه اي كاش حسين از ما بود چنانكه عيسي از ما بود تا در هر شهري بيرقي را به نام او برافرازيم و به نام او به مسيحيت دعوت كنيم زيرا مسيحيت ديانتي روحي و معنوي و توام با گذشت و پرهيز از خشونت بود. من قبلا در پاسخ سؤالي مبني بر اينكه چرا حسين(ع) به كارزار رفت گفتم حركت حسين، حركتي خشونت آميز نبود بلكه فداكردن جان و ايثار خون خود بود. او اگر در خانه خود مي نشست، هيچ اتفاقي برايش نمي افتاد. در عين حال برخي فرقه هاي گمراه همچون مرجئه و منافقان و چاپلوسان حكومت، چنين تبليغات مي كردند كه اختلافي ميان يزيد و حسين بر سر حكومت و قدرت بوجود آمده است.



ما مسيحيان جاي پاي حمار حضرت مسيح را مورد تعظيم و ستايش قرار مي داديم اما شما بارگاه حسين و آثار و بركات و ميراث حسين(ع) را داريد ولي نديده ايم كه از آنها بهره برداري شايسته بكنيد حسين تنها يك مرحله تاريخي نيست بلكه حركت آزادي انسان است. او يك اصل و اساسي دائمي و جاودانه است و بسياري از مسلمانان هنوز رمز و راز تداوم قيام حسين(ع) و تاثير آن بر دلها و جانها را كشف نكرده اند.


بارا: معرفت حسين(ع) و راه و قيام او نبايد فقط در تكرار وقايع اين حماسه محدود شود و از درك عظمت آن غفلت گردد. منظور من از اين جمله كه شما قدر حسين را نمي دانيد اين است كه شما ميزان و حجم تعاليم و آموزه هاي بجامانده از حركت حسين(ع) و سازوكار تعامل با دنيا و دين را كه او آموخته است، نمي شناسيد. او به ما ياد داده كه نبايد بر سر منافع مادي به جنگ و نزاع و چالش بپردازيم يا دنيادوستي را به حساب عقيده معنوي بگذاريم.



منظور اين است كه بايد به آموزه هاي حسين(ع) را كه عبارت است از دوري از دنياپرستي، پرهيز از حرص و آز نسبت به زرق و برق دنيا و نيز مردم دوستي و عمل به سيره و سنت پيامبر، توجه كنيم يعني اينكه قلبا و قالبا (هم از لحاظ روحي و هم از لحاظ رفتارهاي ظاهري) حسيني باشيم و نبايد فقط به ظواهر و وقايع ظاهري كربلا اكتفا نماييم بلكه بايد حماسه حسين را در فكر و انديشه و عمل پياده كنيم و به نمايش بگذاريم و به اهميت آن شناخت پيدا كنيم و به ديگران منتقل نماييم. غربيها اگر شخصيت حسين(ع) را بشناسند قطعا شيفته او خواهند شد، زيرا غرب داراي اصول و مباني اي است كه حقوق بشر را براساس آن پايه ريزي كرده و بر طبق آن سمبل هاي معنوي را تقديس مي كند و لذا عدم معرفت به ماهيت و جوهره نهضت حسيني، ما را در اعمال و كارهاي ظاهري و صوري و يا افراط در ظواهر شكلي متوقف خواهد كرد. نبايد اينطور باشدكه هرسال در زماني معين كارهايي را بطور كليشه اي انجام دهيم و سپس جمع كنيم تا سال آينده و موضوع را فراموش نماييم بلكه بايد بطور مداوم در طول سال بياد بياوريم كه حسين(ع) چه كرد و كار او براي چه بود؟ زيرا آنچه را كه او انجام داد مافوق هرگونه توصيف و تمجيد است.



پس من عرض مي كنم علي رغم اينكه حسين عليه السلام شخصيتي مقدس براي شما شيعيان و مسلمانان است اما شما آنطور كه بايد، قدر او را نشناخته ايد و به آموزه ها و نهضت او در عمل بي توجهي كرده ايد. چرا كه وظيفه شما اين است كه بدانيد چگونه اين امام عظيم الشأن را امروز از طريق بيان سخنان حق و ياري مظلوم و اصلاح جامعه و تحقق عدالت و آزادي ياري كنيد و بر شما فرض است كه با امانت داري كامل خروش حسين(ع) در روز عاشورا را به تمام جهانيان برسانيد و اين امانت داري لازمه اش تعمق در اركان و معنويت حركت انقلابي او و بسنده نكردن به يك سري اعمال ظاهري و ظواهر مربوط به واقعه عاشورا مي باشد.