حالت موضوعی | حالت خطی

مشاهده پروفايل کاربر · 11-08-2014 12:46 AM

غروب یعنی همین الان امدیم تو وب که دلمون واشه
یکی امد یه چیزهایی گفت که خیلی خوشحال کننده بود.ولی خوب من ناراحت شدم.
ولی گاهی باید لبخند زد.یاد اون پستم در مورد فیلم گرین مایل افتادم.خیلی وقته که می دونم نفرین شده ام.

رفتم وب یکی دیگه از بچه ها که وبش رو بسته .قبل از بستن چند تا پست گذاشته بود که من وقت نکردم بخونم ولی سیوشون کردم بعدا بخونم.
یکیش رو خوندم.دلم خیلی گرفت

قشنگ نوشته بود.
می زارم تو ادامه مطلب.( نویسنده یک خانم مطلقه است.بچه دارد و کار می کند و دانشجو هم هست.)

امروز که باران می بارید آنقدر خوشحال بودم که دلم نمیخاست بیایم اداره ! حال و حوصله نشستن پشت میز و سر و کله کردن با یک سری آدم سبیل کلفت را نداشتم !
تصمیم گرفتم بروم زیر باران اندکی خیس شوم . فکر کردم این روزهایم زیادی خشک بوده اند !
اول تصمیم گرفتم کمی بدوم ! ولی بعد فکر کردم به هن هن می افتم و جایی نیست بروم رویش ولو شوم تا نفسم سر جایش بیاید !
شروع کردم به راه رفتن !
دیشب هستی گفت : امروز دانشگاه چه خبر بود ؟
گفتم : خبر اینکه آقای پو رو ۱۶ ساله کردم !
و کلی هستی خندید !
ولی واقعیت اینست که دیروز در دانشگاه خیلی خبرها بود :
یکی از بچه ها به من گفت : خوبه که آدم وقتی میخواد مخ بزنه اقلا مخ کسی رو بزنه که مخ داشته باشه ! نه مخ یه تعطیلی رو مثل تو !!
و من غش غش خندیدم و گفتم تعطیل خودتی !
چند دقیقه بعد وقتی که باید در کلاس کنفرانس می دادم ! یک لحظه دلم خواست ورقه های نت را بگذارم توی کیفم و بگویم :
بچه ها ! دلم میخواهد ۱۵ دقیقه وقت کنفرانسم را با شما حرف بزنم . حرف هایی که توی دلم قلمبه شده است و در گذران زندگی کسی را ندارم که بنشانمش رو به رویم و اینها را به خردش بدهم !
تو ! دلم میخواهد بدانی من تعطیل نیستم ! از همان هفته اول مهرماه متوجه نگاه های تو شدم ! متوجه شدم که هر وقت نظری می دهم مرا تایید میکنی ! هر وقت از در کلاس وارد میشوم کیفت را برمیداری تا ببینم کنار تو جایی برای نشستن هست !! هر وقت دنبال کتاب و جزوه می گردم سر راهم سبز میشوی و نقش یک فرشته نجات را برایم بازی می کنی ! من همه اینها را می فهمم ! اگر در کلاس در صندلی نزدیک تو نمینشینم اگر کتاب و جزوه ات را نمیگیرم اگر از شماره تلفن دادن طفره می روم از تعطیلی من نیست ! از چیزی ست که تو هر چقدر هم برایت توضیح بدهم نمیفهمی ! و حق هم داری نفهمی ! ۳ سال از من کوچکتر بودنت یک عمر است ...
تو ! تو که قمپز در میکنی و میگویی با کارمند بودن همسرت کنار آمده ای اما از ته دل دوست داری او یک زن خانه دار بود ! تو چه میدانی چقدر سخت است یک همسر کارمند بودن ! صبح بیدار شدن ! بچه کوچک را روانه مدرسه کردن ! به اداره آمدن ! خسته شدن ! به خانه رفتن ! شام ! فرزند ! همسر ! به خدا که حتی وقتی کلماتش را مینویسم خستگی همه وجودم را در بر میگیرد ...
تو ! تو که میگویی یک روزهایی که از سر کار می آیم مرا نمیشناسی ! چقدر چهره ام با آرایش و بی آرایش متفاوت است ! تو چه میدانی که چقدر دلم میخواهد صبح ها بیدار شوم ! موهایم را سشوار کنم ! رژلب نارنجی بزنم ! آهنگ بگذارم توی گوشم و روانه دانشگاه شوم ! تو چه می دانی چقدر استرس میکشم وقتی باید از اداره جیم بزنم تا به دانشگاه برسم ! باید چشمم و گوشم دائم به این تلفن لعنتی باشد که نکند اتفاقی بیفتد و چقدر سخت است برایم که بارها شده از دانشگاه وسط کلاس بلند شده ام و بدو بدو آمده ام اداره !
تو چه می دانی چقدر سخت است دانشجو باشم ! کار کنم ! بچه داری کنم ! زندگی کنم !!
زندگی کنم ! تو چه میدانی زندگی کنم یعنی چه ! صبح ها مانتوی فرم بپوشم و اداره بیایم ! شبیه یک بانو رفتار کنم ! مراقب سلامم باشد که لامش خیلی کشیده نباشد که اگر باشد چشم های همکارانم برق میزند ... عصرها مادر باشم ! مامن مهر و عاطفه ! فرزند باشم ! فرزند مادری که جور فرزندم را می کشد ! برایش مادری می کند ! فرزند پدری که پسرم چشم انتظار است بیاید تا با او کشتی بگیرد و پروازش بدهد ! و این میان زن باشم ! دلبر باشم ! دلفریبی کنم تا به چشم بیایم ! تا لذت ببرم از سال های جوان بودن ! تا فسیل نشوم ! لنز آبی بگذارم ! رژ لب برق دار بزنم ! پالتوی سفید با شال نارنجی بپوشم ! و از نگاه بی ادب آدم ها نترسم ! چون باید زندگی کنم !
من راضیم ! راضیم از جنگی که با زندگیم دارم ! نمیگویم همیشه برده ام اما همیشه هم نباخته ام !
امسال یادم نبود ۹ آذر سالگرد عقدم بوده است ! ۱۱ آذر را هم یادم نبود ! امسال قط ۱۰ آذر را به خاطر داشتم که روز تولد پدرم است و باید سوپرایزش کنم !
من امسال حتی سالگرد عروسیم را هم فراموش کرده بودم ...
من برنده خواهم شد یکی از همین روزها ! روزی که ۳۱ خرداد را هم فراموش کنم و به زندگی بازگردم ! به عاشقی بازگردم ! و آن روز حتما اگر مردی کنارش جایی برایم خالی کند کنارش خواهم نشست !
آن روز حتما در مواجهه با مردی که برایم شرط می گذارد که اگر بخواهم با او ازدواج کنم باید فرزندم را بدهم به پدرش ! برای مردی که میگوید مخ ندارم و تعطیلم ! برای مردی که مرا تحسین وار نگاه میکند وقتی پالتوی سفیدم را میپوشم و مرا دعوت به رستوران شاندیز می کند ! برای مردی که میگوید زن شیرینی هستم ! و حتی در مواجهه با خودم قطعا جور دیگری رفتار خواهم کرد ...
من اما کنفرانس دادم ... و کلاس تمام شد ... و حرف هایم روی دلم ماند ...
امروز زیر باران دست هایم را بردم به سوی آسمان و فکر کردم چقدر خوشحالم که باران می بارد ... چقدر خوبست که خدایی هست که بر سر من و بهتر از من یکسان باران می باراند ... و فکر کردم همیشه بعد از روزهای خشک و آلوده روزهای شاد و با طراوت می آید ...
و فکر کردم ... باران بوی تو را می بارد ... و به یادت افتادم ...
به یاد تو که یک روز تو را در خاطراتم اینطور خطاب کردم : " مرد بارانی من "

با ذکر منبع; WwW.kargardani.Ir نسخه برداری مجاز است

کد تبلیغات ثابت حرفه ای