اگر از خواندن نوشته های جذاب خواهر کوچکتان حرصتان می گیرد!؟
اگر نمی توانید یک انشاء بنویسید که نمره تان از 14 بیشتر شود؟!
و یا اگر می خواهید یک نویسنده ی خلاق شوید و . . .

این مقاله را دنبال کنید . . . وگرنه بروید پی کارتان که وقتمان یتیم نیست(یعنی از سر راه نیاوردم!!)



دستور العمل ها :


1) ایده هایتان را بنویسید

همیشه یک آج فیل و یک سنگ بزرگ به همراه داشته باشید و ایده هایی که در طول روز به فکرتان خطور می کند را روی آن حکاکی کنید. این کار برای شما دو فایده دارد : اول اینکه ایده هایتان را فراموش نخواهید کرد و دوم آنکه اگر خدایی نکرده کارتان نگرفت ، حداقل برای خودتان یک سنگ تراش کارکشته شده اید و با یک وام خود اشتغالی می توانید به اشتغال بپردازید. بعدش هم به سلامتی آستین هایتان را بالا می زنید و . . . وضو می گیرید و به شکرانه ی اینکه قرص نانی برای خوردن دارید ، نماز می خوانید. می خوانید دیگر نه؟



سوال : ایده کجا بود؟!

همانطور که با دوستانتان ضیافت خیابان گردی دارید ، کمی به پیرامونتان دقت کنید. ببینید دو کبوتر عاشق ، یک آدم فلک زده ی بی خانمان(ترجیحا فقط فلک زده) یا یک دخترک کبریت فروشی چیزی کنج دیوار (!) پیدا می کنید که فردا در موردش یک فیلمنامه بنویسید و از فروشش جیبتان تا کف پایتان دراز شود؟! قطعا پیدا می کنید. در ضمن تماشای فیلم و خواندن کتاب هم بی ثمر نمی باشد.
سخن حکیمانه : به اینکه ایده تان به درد نخور باشد فکر نکنید. نویسنده ی خوب کسی است که از یک ایده ی معمولی یک نوشته ی خوب در بیاورد.



2) بنویسید

هر روز استخوان و سنگ را به دست بگیرید و بنگارید. نگویید سخت است. آن هنگام که آیندگان قطعات سنگی شما که زاده ی طبع لطیفتان (!) است ، یافتند ، قطعا پس از درک مقام ، آنها را در یک سمساری به مزایده خواهند گذاشت؛ و این خودش کلی کلاستان را بالا می برد.

روی یکی از همان سنگ نوشته هایتان کار کنید تا در نهایت بخوبی آن چه می خواستید شود. زمانی که می نویسید ، در خاطرتان باشد که ویرایشی هم خیر سرش هست. زیادی وسواس به خرج ندهید. بعدا همه اشکالات نوشته یتان را رفع می کنید.


3) کلاس های نویسندگی را جدی بگیرید

در مکاتب نویسندگی ثبت نام کنید. البته مکتب مخصوص سنین پایین است. اگر سن مادر بزرگ شنل قرمزی را دارید ، باید ابتدا در کلاس های اکابر ثبت نام کنید. شما در این کلاس ها تکنیک های نوشتن را می آموزید و همچنین برای نوشته هایتان انتقاد دریافت می کنید. بعد هم پیشرفت می کنید انشاء. . . !!


4) زیاد بخوانید

بخصوص آن سبک هایی که به آنها علاقه ی بیشتری دارید. مثلا اگر به داستان ها و رمان های سبک عاشقانه علاقه مند هستید ، آنها را بیشتر دنبال کنید. این کار به شما کمک می کند تا با فنون و تکنیک های نوشتن داستان ها و رمان های عاشقانه آشنا شوید و به قول معروف در آن استاد شوید.
یک نصیحت : شب ها که پاچه ی شلوار پدرتان را می چسبید که برایتان قصه بخواند ، بجای اینکه دائم به فکر طعم کلوچه های حسن کچل باشید ، کمی هم به شیوه ی نگارش و نقل شیرین این داستان توجه کنید.



5) از اشتباهاتتان درس بگیرید

انتقاد پذیر باشید و از اشتباهاتتان پلی برای پیشرفتتان بسازید. البته نه پلی مانند پل صراط که از هر 100 نفر 101 نفرشان سقوط و در آتش جهنم جلز و ولز می کنند.





6) مجلات و نویسندگان دیگر را فراموش نکنید

نوشته هایتان را برای افرادی که حرفی برای گفتن دارند بفرستید. رمان نویسان ، شاعران و بطور کل نویسندگان دیگر ، مشوقین خوبی برای شما می باشند. نظرات آنها به شما امید می دهد. همچنین مجلات را فراموش نکنید. به دنبال مجلاتی بگردید که سابقه ی کار با نویسندگانی مثل شما را داشته اند. نوشته هایتان را برای آنها بفرستید تا منتشر کنند.



سخن آخر :

همیشه امیدوار باشید و با عشق و پشتکار به کارتان ادامه دهید. ممکن است با نظرات دلسرد کننده مواجه شوید ، اما به آنها توجهی نکنید. زیرا در آینده ای نچندان دور ، تمامی آن افراد کج نظر لب به ستایش شما می گشایند و تحسینتان می کنند.

به امید موفقیت
محسن قادری