این ترم با تموم کاستی هاش ، تموم شد .....

این متن جزوه و درس نیست ...

با اطلاعاتی که از این ترم دارم و نسبتا ترم قبل ....


به این رسیدم اکثر اشخاصی که به ما درس ندادند ( همشون نه اکثر ) استاد نبودند !


اولا معنی استاد رو می خوام بگم ؛
استاد از لحاط لغوی یعنی : ماهر. بامهارت . صاحب مهارت . حاذق . (دهار) (ربنجنی ) :

همیشه فکر می کردم تمام کسانی که استاد خطابشون می کنم .... به مثال کرمی منو می بینند یا دیگر دانشجویان رو برای تبدیل بشدن به پروانه ! فکر می کردم ، تمام کسانی که استاد خطابشون می کنم ، استادند و استادی بلدند !
اما اصلا بعضی از استاد نماها نه هیچ بیدار نکردند ، بلکه ، تخریبت هم کردند ! تخریب شدن ما از کم بودن ما نیست ، از ادب و احترام ماست !
می گند استاد اگر استاد باشه می فهمه ! یه شعور هست یه درک ! ما که تو بعضی از اساتید ندیدیم ! اساتیدی هستند ( اساتید نماها) که معنی ، کار دارم را مثل همان درس نخوانده ی بیرون می داند ! می گویند کار داشتن یا نداشتن شما به ما چه ربطی دارد !
با زبان بی زبانی به حکم ادب دانشجویی و گفتم فرق تو و آن بی درک چیست ؟
دیدم که اصلا فعلو و قافیه و عروض بلد نیست !
عجب استادانی ....
باشد شما

من محسن قادری از امروز هیچ شخصی رو استاد خطاب نمی کنم مگر به علمش و استاد بودنش ایمان و علم کافی داشته باشه .

از نظر من استادی مقام و رتبه داره ، بینش و درجه داره ! یه مقام نیست که به کسی نسبت بشه داد ، یه درجه ی هست سوای علم و اون بینش و اندیشه و معرفت درونیه .
هیچ ژیانی با گفتن تو بنزی ، بنز نمی شه !